h

Solidariteit

28 december 2009

Solidariteit

Bent u ook geschrokken van het onderzoek naar onze jeugd, de toekomst van de samenleving. Ze zouden alleen aan zichzelf denken en vooral gericht op status en geld. Het stond groot in de kranten dat jongeren steeds minder solidair zijn en betrokkenheid kennen. Maar is dat eigenlijk geen logisch gevolg van onze samenleving. Eigenlijk is er niet meer sprake van een samenleving, maar een maatschappij gericht op het individu. Individuen die zichzelf moeten waar maken en denken dat ze het alleen wel (moeten zien te) redden.

Bij zijn bezoek aan Surhuisterveen vertelde Jan Marijnissen zeer aangrijpend over de uitverkoop van onze beschaving. Dat heeft niets te maken met allochtonen of moslims te maken, maar alles met de manier waarop de politiek de maatschappij heeft gevormd de laatste 20 jaar. Wat is opgebouwd vanaf de Tweede Wereldoorlog is in korte tijd weer afgebroken. In onze maatschappij lijkt alleen de economie te tellen. Alles heeft een prijs. Alles wordt uitgedrukt in hoeveel iets kost en niet wat het aan welzijn oplevert. De solidariteit van rijk en arm, van gezond en ziek, van begaafd en verstandelijk beperkt is doorbroken. Alles moest op de markt. Gezondheidszorg, energie, vervoer, post. En hebt u al gemerkt dat het goedkoper is geworden, van meer kwaliteit? Werken de mensen er met meer plezier?

We noemen dat neoliberale politiek en dan verbazen we ons erover dat mensen zich anders gaan gedragen. Als de georganiseerde solidariteit, onze beschaving, wordt afgebroken, dan ben je wel gek als je om een ander denkt. Dan zorg je alleen voor jezelf en dan stel je je eigen regels. Het is echt niet alleen de jeugd, volgens mij gaat iedereen zich meer zo gedragen. Je noemt jezelf assertief als je voorkruipt bij de kassa. Je rijdt gewoon op de stoep of aan de verkeerde kant van de weg als het je zo uitkomt. Je parkeert de auto op de stoep en denkt er niet aan dat anderen daar last van kunnen hebben. En als je je toch zelf moet zien te redden, dan moet je alles ook zelf weten. Dan laat je je door niemand wat zeggen. Geen wonder dat de gezagsdragers het te verduren krijgen: politie, onderwijzers, artsen en politici. Als een maatschappij alles in geld uitdrukt, is het dan raar dat mensen vooral aan materie waarde hechten? En dat er zoveel ontevredenheid is? Mensen zijn sociale wezens. Bij je geboorte ben je helemaal afhankelijk van anderen en ook bij het ouder worden wordt je steeds meer afhankelijk van de hulp van anderen. Daarom is het belangrijk dat een samenleving het sociale benadrukt bij opvoeding, bij scholing, bij werk en bij de verdeling van welvaart.

Deze donkere dagen leiden tot nadenken. En natuurlijk is er ook licht. Er zijn gelukkig veel vrijwilligers die zich belangeloos inzetten. Er zijn politici die zich voor het algemene belang inzetten, daar heel veel tijd insteken en er niet veel geld voor terug krijgen (lokaal niet en SP-ers zeker ook niet).

Marianne Rigter

SP werkgroep Achtkarspelen/Kollumerland

U bent hier