Noardeast-Fryslân

Heeft u hem al gezien, dé film? Hoewel er niet echt iets nieuws werd getoond en verteld, was ik toch onder de indruk van “het even op een rijtje zetten” van de feiten. Ik heb meteen nóg een aantal spaarlampen aangeschaft. Niet dat ik me illusies maak; ook zonder mijn inspanning zal het poolijs verder smelten. Als we niet verzuipen straks dan mogen we dan van geluk spreken als we als Nederlandse vluchtelingen nog ergens naar binnen kunnen en bij de gratie mogen inburgeren.
Als onze planeet trouwens grotendeels onbewoonbaar wordt in de nabije toekomst, wat hebben we dan nog aan al die goede voornemens voor een betere maatschappij? Moeten we niet alles heel snel relativeren en prioriteiten gaan stellen? Of blijven we allemaal als onnozele kikkertjes zitten wachten tot we gered worden? Al Gore liet het mooi zien in zijn “An inconvenient truth”. De kikker die in een pan heet water wordt gegooid springt er van schrik weer uit, de kikker die in een pan water zit dat langzaam verhit wordt, is niet meer alert en blijft rustig zitten. Hij wordt uiteindelijk kikkersoep.

Het was pijnlijk te beseffen dat ondanks alle wijsheden, initiatieven en internationale verdragen, wij als politieke organisatie, als individuele mensen, behoren bij de groep rustig zittende kikkers.
Al Gore heeft gelijk: algehele passiviteit is de grootste volksvijand. Hij noemt verantwoordelijkheid nemen voor dit mondiale probleem geen politiek issue, maar een morele verplichting en ik ben het met hem eens.
Passiviteit betekent de doodsteek voor ieder plan en we komen de “het duurt onze tijd wel”-mentaliteit allemaal dagelijks tegen, zéker in de politiek. Weten wat er komen gaat, gewaarschuwd worden en er geen acht op slaan is werkelijk een misdaad tegen de mensheid, tegen de hele Aarde geworden. En het is geen zaak van de regering, de Overheid en de wereldleiders alléén; het gaat om ons aller hachje! Als u en ik niet de daad bij het woord voegen en op onze kont blijven zitten in de soeppan, dan wordt het zéker wadlopen in de Alpen!
De Overheid speelt natuurlijk zéker een heel belangrijke rol; de milieuwetgeving, de afgifte van vergunningen voor industrie en bouw moeten nóg verder aangescherpt worden.
Het lokale beleid kan heel goed tegen de ecologische meetlat gelegd worden en zelfs op het laatste moment kunnen nog verbeteringen aangebracht worden in bijvoorbeeld energieverbruik en CO2-afgifte.
Overheden dienen het voortouw te nemen en te streven naar duurzaamheidintegratie en ecologische bewustwording bij de bevolking middels educatie en activering. Natuurlijk wél windmolens, wél zonnepanelen, wél stimulering van biobrandstof, wél mestvergisters en kringloopprincipes. Natúúrlijk gebruik van ecokeur-bouwmaterialen! Alle beetjes samen kunnen helpen namelijk wel! In dit verband moet de gloeiende plaat gekoeld worden met heel veel druppels; die van u en mij horen daarbij!

Achtkarspelen zou goede sier maken als eerste Eco-gemeente van ons land. Het is niet zo moeilijk te verordenen om vanaf heden alleen nog bouwvergunningen af te geven voor eco-huizen, minima ook te voorzien van spaarlampen, nog meer recyclingbakken te plaatsen en fietsen te stimuleren.
Met de herstructurering van dorpskernen en de bouw van nieuwe winkelcentra ligt er een mooie kans om kleinschalige, milieuvriendelijke ondernemers op één locatie samen te brengen, zodat verantwoord consumeren (consu-minderen) voor ieder te bereiken is. Er is binnen de landbouw al veel aandacht voor dier- en milieuvriendelijker bedrijfsvoering, in de hele gemeente lopen allerlei kleinschalige projecten die het verdienen onder de aandacht gebracht te worden.
De SP vraagt de bevolking (nog) actief/ver te worden. Kom met ideeën waarmee de gemeente Achtkarspelen aan de slag kan. Draag als persoon, als school of als groepering uw steentje bij om de Aarde te behouden voor verdere opwarming. Misschien kan de gemeente ieder jaar een prijs toekennen aan het beste Eco-idee of -project en misschien kan De Feanster een nieuwe rubriek toevoegen door nog actiever initiatieven op dit gebied te verslaan. Kom uit de soep!

Hetty Combs